در نوشته زیر داستان جالبی از میانجیگری در خوزستان را میخوانید که سالها است در میان اعراب وجود دارد و اتفاقاْ دارای قواعد و آیین هایی است که در حد تشریفات دیپلماتیک رعایت میشود
هنگامی که اختلافی میان اعراب به وجود میاید ( بیشتر در قتل) شیوخ عرب در مکانی به نام مضیف جمع میشوند تا اختلاف را حل نمایند. درب مضیف از وسط باز میشود چرا که اگر از هرکدام از اطراف باز بشود دارای سر خواهد شد و یکی از اختلاف ها این خواهد بود که کدام شیخ در بالا بشیند
تا زمان حل و فصل اختلاف کسی چیزی نمیخورد و نمینوشد. فلذا قهوه چی با ظرفی آماده در انتظار میماند تا زمانیکه شیوخ به توافق برسند
هنگام سرو قهوه در ابتدای مجلس قهوه چی یک شات قهوه را در جلوی همه مینوشد تا همگان بدانند این قهوه مسموم نیست. از طرف دیگر همه افراد جاضر در مجلس با یک ظرف قهوه مینوشند.
نکته جالب دیگری که وجود دارد انتخاب قهوه چی از میان ناشنوایان است. به دلیل اینکه مذاکرات این جلسه افشا نشود و تقریباْ تنها آدم عادی آن مجلس قهوه چی است انتخاب وی از میان ناشنوایان صورت میگیرد.
تکان دادن ظرف قهوه به معنای عدم تمایل به خوردن شات دیگری است. به همین دلیل است حتی امروزه نیز پس از خوردن ظرف قهوه آن را تکان میدهند. نسخه مدرن آن را NDA یا موافقت نامه عدم افشا میگویند.
این داستان از آن رو اهمیت دارد تا یادمان باشد که بسیاری از اصول و قواعد حقوقی بسیار قبل تر در هر جامعه ای وجود داشته است و حقوق دان نباید خود را در چارچوب قانون نگارش شده محدود نماید. از طرف دیگر نشان از اهمیت فرهنگ و رسوم میان طرفین دارد از همین رو میانجیگر جهت حل و فصل اختلافات باید یا این فرهنگ ها آشنا باشد.