برنامه عصر جدید نمونه بلاهت و حماقت یک جامعه است گویی هدف نهایی ما انسان ها سرگرم شدن و رای دادن به دلقک های سیرک است. یکی روپایی میزند ، دیگری از دیوار بالا میرود ، دیگری پشتک و…. جالب اینکه در این سیرک ۴ داور برای تحلیل نشسته اند اما تکه آخر پازل برای تکمیل این سیرک کپی کامل برنامه از تلنت شو است تا بفهمیم ممکن است در خیابان شعار مرگ بر آمریکا و انگلیس بدهیم اما در برنامه های خودمان به صورت کامل آنها را کپی میکنیم البته با پوشش اسلامی!!! .
به کجا چنین شتابان؟
برنامه عصر جدید گوشه ای از جامعه ایران است چه بسیار لمپن هایی که به شهرت و محبوبیت میرسند میشود در اینستاگرام خود را خفه کرد یا اینکه ترکیبی زد ، اگر مرد هستید لباس زن بپوشید یا اگر زن هستید لباس های خود را بازتر یا تنگ تر انتخاب کنید سیر عظیم فالورها شما را دنبال خواهند کرد. در این جامعه کسی به دنبال حرف جدی نیست کسی نمیخواهد ناراحت باشد فقط ما را خوشحال کن همین کافی است. امروز کسی حال خواندن متن بلند ندارد حتی گزارشات یک روزنامه هم زیاد است. در کلاس درس شاگرد با استاد چانه میزند که جزوه ۵۰ صفحه ای زیاد است دیگری سوال امتحان را میخواهد استاد خوب استادی است که ۵ سوال بدهد و ۵ سوال در امتحان بیاورد و در انتها پایین ترین نمره آن ۱۷ باشد. شخصیت اجتماعی ما حول تعداد فالور ، ماشین زیر پایمان و حساب بانکی میگردد و انتهای فاجعه توهم دانش است که ما همه چیز میدانیم اگر ندانیم گوگل میکنیم و یک مطلب ۳۰۰ کلمه ای راجبش میخوانیم و در آن به دانش کامل میرسیم !!!
قهرمان زندگی شما کیست؟
میگویند روزی بزرگی از فرزندش پرسی میخواهی در آینده چه کسی بشوی؟ فرزند جواب داد میخواهم شبیه شما بشوم عالم با دو دست بر سر فرزند کوفت که ای خاک بر سرت! من در جوانی میخواستم همچون حضرعلی(ع) شوم و شدم این !! تو که میخواهی همچون من بشوی هیچ هم نمیشوی
حالا حکایت ماست. در دنیای اطراف به قدری انسان های ابله و فرومایه به اوج رسیدند که نسلی پرورش یافته است که فلان خواننده یا فلان بازیگر را مرجع موفقیت قرارداده است. موفقیتی که ۲ فاکتور ساده دارد پول و شهرت. هرکدوم را که داشته باشی یعنی موفقی خب بازیگران و هنرمندان جفتش رو باهم دارند. وقتی قهرمانهای یک جامعه تغییر پیدا کرد اونها هم خودشون رو صاحب نظر در همه امور میدونند. یعنی اینکه توی انتخابات سیر عظیم بازیگرها میگن به فلانی رای بدهید ، در کمپین انتخاباتی شرکت میکنند کلیپ میدهند و…. البته هرکسی در انتخاب ازاده و میتونه برای کاندیدای مورد علاقش تبلیغ کنه اما فاجعه اینه که ملتی برای اینکه فلان بازیگر یا خواننده از یک کاندیدا حمایت کرده تبدیل به سینه چاکان اون کاندیدا میشوند. حداقل سلبریتی مثل دکتر زیباکلام یک شخصیت سیاسی هست. وقتی داره حرف میزنه از سیسات ، یک پشتوانه علمی پشتشه نه زیباکلام که هر شخصیت سیاسی از احمدی نژاد تا خاتمی حداقل ۸ سال رییس جمهور بودند دوزار از شرایط سیاسی بهتر از ماها میفهمند اما بازیگر و خواننده از سیاست چه دانشی داره که تبدیل به جامعه مرجع ما برای انتخاب یک رییس جمهور بشه؟
در زلزله هم همینطور شد هرکس که سلبریتی بود شروع به جمع آوری پول برای زلزله زدگان کرد اونهایی که مثل زیباکلام یک مقدار درس خونده بودند از ابتدا حساب و کتاب رو مشخص و پروژه های خودشون رو تعریف کردند هر یه مدت هم گزارش کار دادند اما الباقی رو کسی نمیدونه چی شد!!
مسئولیت اجتماعی ما
همه ما مسولیت اجتماعی داریم. این مسولیت اجتماعی میتونه کمک به کودک کار باشه ، کمک به سالمندان باشه حتی تدریس رایگان به کودکان بی بضاعت پایین شهر هرچیزی که بخواد یک جامعه رو بهتر کنه جزو وظایف ماست. براساس شخصیت و توان هر فرد مسولیت های اون در اجتماع هم متفاوته یک دکتر میتونه بیماران رو ب رایگان ویزیت کنه یک وکیل میتونه به رایگان در مناطق پرخطر شهر مشاوره حقوقی بده یک ثروتمند میتونه مدرسه بسازه و….. .
مشکل اصلی اینه که در جامعه ما چیزی به نام مسوولیت اجتماعی وجود نداره درواقع اصلا تعریف نشده است. قدیمها روایت داشتیم پیامبر آنگونه راجب همسایه سفارش کرده که صحابه فکر میکردند همسایه از همسایه ارث میبره. بعدها دایی و عمو عمه و فرزندانشون شدند فامیل ما که باید حواسمون بهشون میبود یکم بعدش شد عفامیل درجه یک الان ها خیلی هنر کنیم پدرمادر خواهرو برادر. در آینده نه چندان دور فکر کنم پدر هم در برابر فرزندش احساس مسوولیت نکنه. حالا در این جامعه صحبت از مسوولیت اجتماعی و اینکه بگیم ما در برابر جامعه مسوولیم کاملا خنده داره.
مسئولیت اجتماعی سلبریتها
حالا مسئولیت هنرمندان و سلبریتی ها در برابر جامعه تغییر نگاه به اتفاقات مهمیه که در جامعه خودشون و جهان میفته. میبینید که انجلینا در افریقا سفیر صلح سازمان ملله یا بیل گیتس علاوه بر ثروت از شهرت خودش هم استفاده میکنه تا راجب ایدز اطلاع رسانی کنه. در کشور ما هم گاهی هنرمندان به مسائل اجتماعی میپردازند که متاسفانه کم و در بسیاری موارد مناسبتیه اگر نگوییم برای شهرت بیشتره. در پایین لینکی رو گذاشتم که یک مورد استثنا در سیرک عصر جدید بود که خانم عبادی داستان هایی رو با شن روایت میکرد، فارغ از هنر دارای مفهوم زیبا و عمیقیه در تمامی مراحل هربار روایت گر یک داستان بوده اند که به نظر من بسیار زیبا کار شده. البته خانم عبادی یک فعال اجتماعی هم هستند و پس همچین کاری از ایشون بعید نبوده
https://www.aparat.com/v/RSVxP